Οι σπασμένες πλάκες τα πεζοδρόμια και οι ρίζες... Και ο δημότης πληρώνει

Οι σπασμένες πλάκες τα πεζοδρόμια και οι ρίζες… Και ο δημότης πληρώνει. Τα δένδρα που δεν θα κάνουν ζημιά.

Οι σπασμένες πλάκες, τα πεζοδρόμια και οι ρίζες… Και ο δημότης πληρώνει

Του

Βασίλη Τριάντη

Είναι κάποιες φορές που αντί να διορθώσουμε το πρόβλημά από τη ρίζα του, λαμβάνουμε αποφάσεις ημίμετρα. Γιατί το γράφω αυτό; Διότι, παρατηρώντας τις εργασίες επιδιόρθωσης της ζημιάς (σ.σ. σπάσιμο) που έχει συμβεί στις πλάκες των πεζοδρομίων στις οδούς Μενελάου και Σοφοκλέους, διαπιστώνω ότι δεν φταίνε οι πλάκες που έσπασαν. Δεν έσπασαν από μόνες τους αλλά ούτε και τα χρόνια που πέρασαν και υποτίθεται πως τις αλλοίωσαν σε βαθμό αποσύνθεσης. Δυστυχώς φταίνε τα δένδρα! Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος, η ζημιά προέρχεται από τις ρίζες των δένδρων. Και προς Θεού να μην παρεξηγηθώ και να διευκρινίσω. Δεν είμαι εναντίον του πρασίνου. Τουναντίον μάλιστα. Υπερ-λατρεύω το πράσινο. Αλλά, όπως είχε επισημάνει και κάποιος γνωστός μου στην υπηρεσία πρασίνου του δήμου και δη στον γεωπόνο μας, δένδρα που είναι για χωράφια και αγρούς, δεν χωράνε σε τρύπες πλακόστρωτου πεζοδρομίου πόλης, τα οποία θεριεύουν στις ρίζες τους και τα σπάνε όλα. Γιατί τέτοιου είδους δένδρα έχουν φυτευτεί στα περισσότερα πεζοδρόμια και τώρα αλλάζουμε τις σπασμένες πλάκες.

Βγάζουν την ουρά τους απέξω

Πολύ απλά, αυτό συμβαίνει γιατί τέτοιου είδους δένδρα θέλουν άπλα, που λέμε και στο χωριό μου. Θέλουν το χώρο τους να αναπτυχθούν. Έχουν τόση δύναμη, που σπάνε πλάκες, μανδρότοιχους και πάει λέγοντας. Άσε που υψώνουν κλαδιά τόσο ψηλά που αγκαλιάζουν τα ηλεκτροφόρα καλώδια της ΔΕΗ. Και άντε μετά με μια κακοκαιρία να αποφύγεις το μοιραίο. Και για να τα λέμε κι αυτά, παίρνεις τηλέφωνο για να έρθουν να τα κλαδέψουν, είτε ΔΕΔΔΗΕ λέγεται αυτή, είτε ΔΕΗ, είτε δήμος και δεν έρχεται κανένας. Δεν βγάζεις άκρη. Όλοι βγάζουν την ουρά τους απέξω. Και ξαναλέω. Το κακό δεν αργεί να γίνει. Και δεν γίνεται κάθε μέρα. Όταν όμως συμβεί, τότε τρέχουμε και δεν φτάνουμε…

Η ειδική μελέτη

Για να επιστρέψουμε στο αρχικό μας σκεπτικό, εδώ θα πρέπει να υπάρξει μια ειδική μελέτη. Σε πεζοδρόμια θα πρέπει να φυτεύονται δένδρα που όταν μεγαλώσουν, οι ρίζες τους δεν ανοίγουν σε κωνική μορφή. Και εν πάση περιπτώσει ας φυτευτούν δένδρα να βγάζουν κι ένα καρπό βρε αδερφέ. Να μοσχοβολάει ο τόπος. Αν με ρωτούσες, θα μπορούσα να προτείνω δένδρα όπως είναι οι λεμονιές, οι πορτοκαλιές… Προσωπικά διατηρώ σε ιδιωτικό χώρο τέτοιου είδους δένδρα, τα οποία συμπληρώνουν περισσότερα από μισό αιώνα ζωής. Ε, αυτό που έχω διαπιστώσει είναι ότι ο κορμός και η βάση τους δεν ανοίγει σε μορφή κώνου για να σπάσει τα πεζοδρόμια που παραμένουν άθικτα. Και η απάντηση που άκουσα στο πρόσφατο παρελθόν από άνθρωπο της υπηρεσίας του πρασίνου στο δήμο μας, όταν του πρότεινα να φυτεύονται τέτοιου είδους δένδρα, ότι γίνονται παράπονα στο δήμο ότι κάποιοι μαζεύουν τα λεμόνια και τα πουλάνε στη λαϊκή, μόνο σαν αστείο μπορεί να ληφθεί.

Αν δεν φυτέψουμε λοιπόν τα κατάλληλα δένδρα, τότε όχι μόνο τις πλάκες θα αλλάζουμε συνέχεια και θα πληρώνουμε εμείς οι δημότες το κόστος αλλά παράλληλα θα πρέπει να αποζημιωθούν και οι μάντρες των ιδιοκτητών των παρακείμενων κτηρίων που αρκετές έχουν αρχίσει να ραγίζουν από την ανάπτυξη της ρίζας των συγκεκριμένων δένδρων. Και η απάντηση που μου έδωσε κάποιο πρόσωπο από το δήμο “ποιος ζει και ποιος πεθαίνει μέχρι να αλλάξουμε και πάλι τις πλάκες…” όταν του μίλησα για το πρόβλημα που θα έρθει σιγά σιγά, μάλλον δεν μας τιμά…! Γιατί εμείς μπορεί να μην υπάρχουμε στη ζωή όταν σπάσουν ξανά οι πλάκες αλλά το θέμα είναι τι παρακαταθήκη αφήνεις στις νέες γενιές που ακολουθούν. Σε παιδιά, σε εγγόνια… Την προσοχή μας λοιπόν στα αυτονόητα. Και να μη συζητήσουμε για τις ράμπες των αναπήρων. Άντε να δεχτώ ότι ανεβάνει το αναπηρικό καρότσι από κάποιο σημείο. Πως να κινηθεί στο πεζοδρόμιο αφού δεν το χωράει. Χρειάζεται μελέτη. Γιατί δεν θέλει κόπο. Θέλει τρόπο…!

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΘΕΜΑΤΑ ΓΙΑ ΑΠΟΨΗ – ΓΝΩΜΗ ΔΕΣ ΕΔΩ

Η ΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK

Η ΟΜΑΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ FACEBOOK

Η ΟΜΑΔΑ “ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΠΡΑΧΑΜΙ”